آخرین بیت شعر سفر...

سلام.

این پست رو از یه کافی نت توی مشهد می ذارم صرفا جهت یادگاری!

فردا شب عازم اصفهان هستیم. چنان با سرعت گذشت که گاهی شک میکنم اصلا من اومدم مسافرت! به هر حال همیشه موقع برگشتن که می شه حسابی دلمون می گیره و به قول بابا که می گه:« کاشکی شعر سفر٬ بیت پایانی نداشت...» اما داره و فردا آخرین روز اقامت ما در مشهده و باز باید دلتنگ امام رضا و حرمش با اون کبوترای مامانیش بشیم تا شاید سال دیگه هم قسمت بشه بیایم زیارتش. البته دلتنگ فامیل هم خواهیم شد که میشه تلفنی تخفیفش داد. از همه ی دوستانی که محبت کردن و به وبلاگم سر زدن ممنونم و قول می دم اگه خدا به سلامت ما رو به خونه رسوند٬ تک تک از خجالتتون در بیام.

فعلا با اجازه میرم٬دوستون دارم مواظب خودتون باشین تا من برگردم!